انگار این غصه ها ور نمیداره دست از سرم

و همیشه با خانواده سر نبرد دارم/ 

دست بهم بزنی میبینی که برق دارم/ 

و با همه ادمای دورورم فرق دارم/اره خدا درد دارم درد دارم/توی هر لخظه از زندگیم ارزوی مرگ دارم
من قصه ی تلخ زندگیمو شیرین میکنم یجوری میگم که اول از همه خودمو نفرین بکنم
اخه تو چی سرت میشه ای پدر که فکر میکنی من هستم ادم بی هنر
من خسته شدم از بس چرخوندم این قلم من باید خودم بزنم سرنوشت خودمو رقم
ما مثه بقیه نداریم رفیق بیشمار چون میزنن نیشی بدتر از نیش مار
من اصن ندارم حتی یه دونه رفیق که با هم بریم و بشینیم زیر الاچیق
بخندیم و شاد باشیم بیخیال فردا ماشین هم نداریم هیوندا یا مزدا
انگار تمومی نداره این قصه ها هیچ کس توجه نمیکنه به حس ما
من از همه ادمای دورورم خسته شدم یه ادم بدبخت و دل شکسته شدم
اره خدا درد دارم درد دارم/و همیشه با خانواده سر نبرد دارم